Anayasa Mahkemesi, ismini “B” olarak değiştirmek isteyen kişinin talebinin reddedilmesinin hak ihlali olmadığına hükmetti.
Resmi Gazete’de yayımlanan karara nazaran Haluk Y, etrafında “B” olarak tanındığını belirterek, isminin bu biçimde değiştirilmesi talebiyle dava açtı.
Mahkeme, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü ile Türk Lisan Kurumu’na görüş sormasının akabinde B’nin isim olarak değil, mahlas olarak kullanılabileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verdi.
Bunun üzerine Haluk Y, etrafında “B” olarak tanındığını, nüfusa kayıtlı ismini kullanmadığını, bu farklılığın iş hayatına olumsuz yansıdığını ileri sürerek, Anayasa Mahkemesi’ne ferdî müracaatta bulundu.
Başvuruyu görüşen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 20. unsurunda teminat altına alınan özel hayata hürmet hakkının ihlal edilmediğine karar verdi.
KARARIN GEREKÇESİNDEN
Anayasa Mahkemesi”nin kararında, isimler üzerinde muhakkak koşullarda değişikliklerin, özel hayatın bir kesimi olan kimliğin belirlenmesi açısından gereklilik olduğu tabir edildi.
Kamunun üstün faydasının kelam konusu olduğu istisnai durumlarda isim değişikliğine ait taleplerin kabul edilmemesinin makul karşılanabileceğine işaret edilen kararda, lakin bu üzere hallerde kamu makamlarının buna ait kâfi münasebet sunmaları gerektiği vurgulandı.
Kararda, lokal mahkemenin ilgili kurumlardan tek harfli ismin kullanıma uygun olup olmadığını sorduğu, bu halde bir kullanımın kamu nizamını zedeleyeceği tespiti karşısında da değişim talebini reddettiği söz edildi.
Başvurudan evvelki yasal süreçte kamusal makamların takdir yetkisini keyfi biçimde kullanmadığı, kamunun üstün faydasının varlığı çerçevesinde önlemler aldığı aktarılan kararda, şunlara yer verildi:
“Başvurucunun kültürüne nazaran bir ismi edinmesi engellenmemekte, sadece tek harflik bir ismi almasının kamu faydasına muhalif olduğu belirlenerek buna sınırlama getirilmektedir. Bu sebeple müracaatçının hak ve menfaatleri ile kamusal fayda ortasında adil bir istikrarın kurulduğu belirlendiğinden anılan müdahalenin ölçülü olduğu sonucuna varılmıştır. Açıklanan münasebetlerle Anayasa’nın 20. unsurunda garanti altına alınan özel hayata ve aile hayatına hürmet hakkının ihlal edilmediği sonucuna ulaşılmıştır.”
