Bulgaristan’ın Kırcaali kentinde doğan “Topal Ahmet” lakaplı Ahmet Kara, 1912’de Balkan Savaşları’nın başlaması üzerine eşini ve 4 çocuğunu bırakıp 33 yaşında orduya katıldı.
1913’te sona eren muharebelerde aldığı kurşun yarası sonucu bir bacağını kaybeden Kara’ya İstanbul’da ahşaptan yapılan protez bacak takıldı.
Gazinin vefatının akabinde aile yadigarı olarak saklanan protez bacak, torunlarının bağışlamasının akabinde İnegöl Devlet Hastanesi’ndeki müze alanına konuldu.
Hastaneyi ziyaret eden Ahmet Kara’nın torunu Düriye Sabırsız (84), dedesinin 33 yaşındayken istekli olarak Balkan Savaşları’na katıldığını bildirdi.
Babaannesinin 4 çocukla köyde kaldığı bilgisini veren Sabırsız, şöyle devam etti:
“Dedemin babasının yaşlılıktan gözü görmüyormuş. Tüm köylü toparlanıyor, kaçıyorlar. Köylerin yakılıp yıkıldığı haberleri her yere dağılmış. Dedem askere gittikten bir mühlet sonra vuruluyor. Tanıdığı bir arkadaşı da varmış. O arkadaşı dedemi sırtında Kızılay çadırına götürüyor. O arkadaşıyla bir daha görüşemiyor, şehit oluyor arkadaşı. Dedemin durumu kötüleşince İstanbul Selimiye Kışlası’na getiriyorlar. Ayağı kangrene dönüyor, daha sonra Edirne’de hastaneye götürüyorlar.”
Yıllarca kendisinin erkek kardeşinin meskeninde kalan protez bacağı temizleyip müzeye teslim ettiğini aktaran Sabırsız, bunu görünce çocukluğunun aklına geldiğini belirtti.
Müzenin sorumlusu Kamil Saçkesen ise protez bacağın İnegöl’ün esaslı ailelerinden Kırcalı ailesi tarafından getirildiğinde çok heyecanlandığını vurguladı.
Türk Kızılayın kartpostal serisinde bir askerin yaralandığı, hastaneye yattığı, daha sonra bacağının kesilerek protez takıldığının resmedildiğini kaydeden Saçkesen, “Protez bacağı görünce o aklıma geldi. Arşivleri inceleyip kartpostal serisini taradım. Kıssanın birebir uyuştuğunu ve bacakların tarafının da birebir olduğunu gördüm. Çok büyük ihtimal bu kartpostal serisinde anlatılan askerin İnegöllü büyüğümüz Ahmet Kara’ya ilişkin olduğuna kanaat getirdik. Müzede bu formda sergilemeye başladık” tabirlerini kullandı.