Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, aileleriyle görüşme konusunda sorun çıkaran eşlerle ilgili kıymetli bir karara imza attı.
Ankara’da görülen ve eşlerin karşılıklı birbirlerinden 100’er bin lira maddi ve manevi tazminat talep ettiği boşanma dava evrakında birinci derece mahkemesi, erkeğin; eşine karşı evliliğin başlangıcından beri sevgisiz ve ilgisiz olması, meskenin muhtaçlıklarını karşılamaması, davacıyı parasız bırakması, bu formda ekonomik şiddet uygulaması, eşine hakaret etmesi, onu aşağılaması, anne babası ile şahsî alaka kurmasını engellemesi, eşi ile birlikte vakit geçirmekten kaçınması halinde aksiyonlar sergilemesi sebebiyle erkeğin tam kusurlu olduğunu vurguladı.
Mahkeme, bayanın kusursuz olduğu erkeğin karşı davasının reddine, bayanın asıl davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Uygar Kanunu’nun 166’ncı hususunun birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, bayan faydasına aylık 250 TL önlem nafakası ile boşanmakla yoksulluğa düşeceği gerekçesiyle aylık 350 TL yoksulluk nafakasına, bayan faydasına yasal koşulları oluştuğu gerekçesiyle kararın katılaşma tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte 10 bin TL maddî ve 15 bin TL manevî tazminata hükmetti.
İSTİNAF BOZDU
Erkek eşin avukatı aracılığıyla yaptığı itiraz sonrası istinafa giden belge mahkeme tarafından bozuldu.
İstinaf mahkemesi; her iki davanın reddine bayanın tüm, erkeğin sair istinaf istemlerinin temelden reddine karar verdi. Kararın akabinde davacı karşı davalı vekili, bayanın reddedilen davası ve fer’îleri tarafından temyiz isteminde bulundu.
BÖLGE MAHKEMESİ BOŞANMA KARARI VERDİ
Karar, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından bozulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderildi.
Bozma ilamına uyan Bölge Adliye Mahkemesi, eşlerin boşanmasına karar vererek bayanın kusurunun bulunmadığı, boşanma sonucu bu eşin en azından oburunun maddî dayanağını yitirdiği, “erkeğin, bayanın ailesiyle görüşmesini kısıtlamasının” bayanın kişilik haklarına akın teşkil ettiği, tarafların toplumsal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet prensibi dikkate alınarak bayan faydasına 30 bin TL maddî tazminat ile 30 bin TL manevî tazminata karar verdi.
Bölge Adliye Mahkemesi’nin üstte belirtilen kararına karşı müddeti içinde davalı-karşı davacı erkek temyiz isteminde bulundu.
Dosyanın temyiz incelemesi tekrar yapan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, temyiz incelemesi sonucunda, “Temyizen incelenen Bölge Adliye Mahkemesi kararında ve kararın münasebetinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma kararı mucibince karar verilmiş olduğu anlaşılmakla; davalı-karşı davacı erkek vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Tarafların tespit edilen ekonomik ve toplumsal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına göre, bayan faydasına hükmolunan maddî ve manevî tazminat fazladır. 4721 sayılı Kanun’un 4’üncü hususu ile 6098 sayılı Kanun’un 50’nci ve 51’inci hususlarında düzenlenen hakkaniyet kuralları nazara alınarak, 4721 sayılı Kanun’un 174’üncü unsurunun birinci ve ikinci fıkraları uyarınca daha uygun ölçüde maddî ve manevî tazminat takdiri gerekirken, yazılı halde karar kurulması bozmayı gerektirmiştir formunda karar vererek erkek eşin, bayan eşin ailesiyle görüşmesini kısıtlamasının bayanın kişilik haklarına taarruz teşkil ettiğini kabul etmiş lakin erkek eş aleyhine hükmedilen tazminat ölçüsünün fazla olduğu kanaati ile belgeyi tekrar Bölge Adliye Mahkemesi’ne göndermiştir.” dedi.
