Özel bir şirkette çalışan M.L., bölge toplantısına katılmak üzere özel aracını kullandı. Patronun bilgisi dahilinde tıpkı kentte yaşayan mesai arkadaşlarını da aracına alan M.L., toplantı dönüşü trafik kazasına karıştı. Kazada şoför yaralanırken araçta da büyük çapta maddi hasar meydana geldi.
Mağdur emekçinin iş kazası talebine Toplumsal Güvenlik Kurumu (SGK) olumsuz yanıt verdi. Mahkemenin yolunu tutan M.L., davalı iş yerinde mağaza sorumlusu olarak çalışırken toplantıya şirket bölge müdürü M. Y. tarafından aranarak toplantıya şahsi aracı ile bölgedeki mağaza sorumlularını öteki şubeye getirmesinin istediğini lisana getirdi. Yakıt ve masrafların şirket tarafından karşılanacağını söylemesi üzerine davacı bu teklifi kabul ederek toplantıya gittiğini, dönüş yolunda ise davaya husus iş kazasının gerçekleştiğini ileri sürerek kelam konusu kazanın iş kazası olduğunun tespitini talep etti.
Davalı şirket avukatı davacının argümanlarını kabul etmediklerini, davacının toplantıya davet edildiği fakat kaza geçirdiği aracın patron tarafından temin edilmediği, kelam konusu kazada davacının kırmızı ışıkta geçerek kural ihlali yaptığını beyanla davanın reddini istedi. Davalı SGK avukatı ise açılan davanın türel destekten mahrum olduğunu, kuruma sunulan evraklarda birçok eksikliklerin olduğunu öne sürüp davanın reddini istedi. Mahkeme, emsal nitelikte bir karara imza attı.
Davacıya ilişkin SGK hizmet dökümüne nazaran davacının kazanın meydana geldiği tarihte davalı şirket çalışanı olduğu, kaza tarihinde ise mağaza sorumlusu olarak çalıştığı tespit edildiğine dikkat çekildi.
Kararda şöyle denildi: “Aracın yol masraflarının ödeneceğinin davalı tarafça davacı da dahil araçta bulunan bireylere bildirildiği, toplantının sona ermesi üzerine şubelerine dönmek üzere mesai saatleri içerisinde yola çıktıkları ve kazanın meydana geldiği ortadadır. Davalı şirketin talimatlarının yerine getirilmesi sonucunda meydana gelen kaza ile ziyan ortasında sebeple ilgili bağının olduğu, 5510 sayılı Kanunun 11’inci hususuna nazaran araçların da işyeri sayıldığı, davacının kullandığı araç her ne kadar özel araç olsa da davalı şirkette çalışanların toplantıya gelebilmesi için bir aracın tahsis edilmediği, kaldı ki davacının yaptığı masrafların karşılanacağının belirtildiği, bu haliyle davacının aracının davalı işverence sağlandığı anlaşılmakla dava konusu olayın 5510 sayılı Kanun’un 13/e bendi mucibince iş kazası niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.”
YARGITAY’DAN OY BİRLİĞİ İLE KARAR
Davalılar kararı istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazları reddetti. Bunun üzerine davalı avukatları kararı temyiz edince devreye Yargıtay 10. Hukuk Dairesi girdi. Kararda şu sözlere yer verildi:
“Davanın kabulüne dair verilen kararın yerinde olduğu anlaşılmakla davalılar vekillerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. Temyiz olunan kararın onanmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
