Ankara’da yaşayan A.İ, 1976’da hayvancılıkla uğraşan Bayram Ş. ile tanıştı.
Bayram Ş’nin evlilik teklifini kabul eden A.İ, daha sonra resmi nikah yapılacağı kelamını veren Bayram Ş. ile dini nikah kıydı. Bayram Ş, köyünde davullu zurnalı düğün yaptı.
A.İ. 1981’de birinci çocuğunu dünyaya getirdikten sonra Bayram Ş’den bir sefer daha resmi nikah yapılmasını istedi. Bayram Ş. köydeki işlerinin yoğunluğunu mazeret ederek A.İ’nin talebini reddetti.
Bayram Ş. ile A.İ’nin 1990’a kadar 4 çocuğu oldu. A.İ. 1990’da beşinci çocuğuna gebeyken Bayram Ş. personel olarak Almanya’ya çalışmaya gitti. Daha sonra Bayram Ş. Almanya’da yabancı bir bayanla yaşamaya başladı.
RESMİ NİKAHTA ISRARCI OLAN BAYANA FİZİKÎ VE RUHSAL ŞİDDET UYGULADI
Bir mühlet sonra Türkiye’ye müsaadeye gelen Bayram Ş. ile A.İ’nin 1993’te 6. çocukları dünyaya geldi.
A.İ, akrabalarından ve köylülerinden utandığını, çocuklarının büyüdüğünü belirterek, resmi nikah talebini Bayram Ş’ye tekrar iletti.
Bayram Ş, “Çocuklar aslında büyüdü. Ne yapacaksın nikahı?” diyerek, A.İ’nin resmi nikah talebini geri çevirdi. Bayram Ş, talebinde ısrar eden A.İ’ye fizikî ve ruhsal şiddet uyguladı.
Bunun üzerine A.İ, Ankara Barosu avukatlarından Ceren Atalay aracılığıyla Bayram Ş’ye, “evlilik vaadiyle kişilik hakkı ihlalinden” kaynaklanan manevi tazminat davası açtı.
Atalay, dilekçesinde müvekkilinin, Bayram Ş’nin haksız fiili sebebiyle yine hayat kurma bahtını yitirdiğini, toplum içinde sıkıntı duruma düştüğünü, böylelikle 6 çocuğuyla tek başına hayatta kalma uğraşı verdiğini kaydetti.
Müvekkilinin bayan ve annelik onurunun da zedelendiğini belirten Atalay, Bayram Ş’den müvekkilinin bugüne kadar uğradığı manevi ziyanı temerrüt faiziyle talep etti.
MAHKEME, 120 BİN LİRA MANEVİ TAZMİNATA HÜKMETTİ
Ankara 32. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin kararında, tarafların evlenmek için yöresel gelenekleri yerine getirdikleri, dini nikah ile bir ortaya geldikleri, resmi nikahın yapılmadığı, bu birliktelikten çocuklarının olduğu, davacının ve davalının resmi olarak bekar oldukları belirtildi.
A.İ’nin resmi nikah yapılacağı inancı ile Bayram Ş. ile karı-koca hayatı yaşadığı, resmi nikah yapılacağı vadedildiği için evlenecekleri inancına kapıldığı belirtilen kararda, “Davacının, davalı tarafından evlenme vaadiyle kandırıldığı, bunun tesiri altında gerek fizikî gerek ruhsal manada ziyana uğratıldığı, bundan elem ve keder duyduğu kanaatine varılmıştır.” denildi.
Kararda, ihlalin niteliği, tarafların toplumsal ve ekonomik durumu dikkate alınarak davacı lehine 120 bin lira tazminat ödemesine hükmedildi.
“KARAR, İMAM NİKAHIYLA EVLİ OLAN TÜM BAYANLARA BİR UMUT NİTELİĞİNDEDİR”
Kararı pahalandıran avukat Ceren Atalay, evliliğin ne biçimde yapılacağını düzenleyen Türk Uygar Kanunu’nun 134. unsuruna nazaran, evlenecek bireylerin evlendirme memurluğuna başvurarak, yazılı biçimde beyanlarıyla evliliğin gerçekleşebileceğini hatırlattı.
Atalay, “Söz konusu davada 47 yıl boyunca evlilik vaadiyle oyalanan müvekkilim için kişilik haklarının zedelendiği gerekçesiyle manevi tazminat davası açtık. Görülen davada müvekkilim lehine, evlilik vaadiyle kişilik hakkı ihlalinden kaynaklanan 120 bin lira manevi tazminata hükmedilmiştir. Bu karar emsal niteliğinde olup, imam nikahıyla evli olan tüm bayanlara bir umut niteliğindedir.” diye konuştu.
